0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1004
Okunma
Dünyanın bin bir haline büründümde
Bir gönlüne bürünemedim
Her ne varsa hayatta yaşattımda
Bir aşkı yaşatamadım
Ben özleme hasret kaldım
Yollar da kalmaya alıştım da
Bir gönül de kalamadım
Ben seyyah değilim ki
Her hanı konak sanmadım
Ben ebedi bir gönülde
Ebedi konaklayamadım
Ben özlemi de özledim
Bahtımın gölgesinde üşüdüm
Kendi bedenimde çürüdüm
Özlemi de küstürdüm
Bir hatırlanmayı bana çok mu gördün
Vefa semtinde özlemi özler oldum
