Dönüp bakıyorsun geriye.
Çocukluğun ve büyümüşsün
Derken askerlik ,
Bitiyor kocaman iki yıl
Sonra çalışmak ve Uğraş
Olabilecek her şeyle .
Yürüyorsun sevmeden sevilmeden

Dünya evinin basamaklarını çıkmaya başlarken .
Kabulleniveriyorsun her şeyi istemesen de .
Mutlu gözüküp yuva hasretinle bir beş yıl

Bir çocuk “ büyüsün diyorsun “
Birlikte analı babalı .
Çözüm olmuyor ki aileye bir katılım .
Her şey sil baştan .

Uzaklaşıyorsun .
Yoğun çalışmalar
Unutturur diye bakıyorsun olanlar
Yok olası değil.

Farkına varacağın sıcaklığı arıyorsun
Bir on yıl ile tanışıyorsun
Günü gün edip severim diyerek geçen
Geceler ile gündüzler baktığında hissedebildiğin ,
Geçmiş bir yaşam içinde mutsuzluk .

Bırakmıyorsun sevmek arayış olduğunda
İkinci hayat başlıyor yüreğine düşen sevgiyle .
Tanımadığın aşkı yorumlarken .
Sızılarını dinlerken bir bakıyorsun ki
Yüreğin yarısını vermişsin hiçbir şey beklemeden .

Kendi içinde kaybolup gidiyorsun .
Sarmalıyorsun düşüncen olup çıkıveriyor.
Tadıyorsun vazgeçemediğin anlar oluyor.
Sevdalanıyorsun

Haz dolu üç yıl
Dönüp baktığında kısacık
Yaşarken okuyorsun sevdayı
Var gücünle mücadele ederek

Bir haykırış !

Kim söndürebilir ki yürek yangınını
Silinirmi iz bırakmışsa.

Yaşadığım her şey sahneleniyor yalnızlığımda
“ Eksik bir oyuncusuyla “.

27.10.2006 MD (söz bir gün anlatırım ) kitaptan alıntı