Zaman zuhur eylerken hicran sayfalarına
Sukut tedbir alırken ziyan tayfalarına
Umut işgal olurken duygu simsarlarına
Beyhudeye sarıldı! Yarınla küstü GÖNÜL!


Bulutlardan gam süzen hüsranlı yağıntılar
Yıldızlardan yön bulan kılavuz sığıntılar
Tekerrürden ibaret düşteki yıkıntılar
Ders almayı bilmedi! Yolunu şaştı GÖNÜL!


Gül benizli baharın sinesinde sunulan
Hüzzamlı şarkıların güftesinde anılan
Meltemli NİSAN ların dallarında yanılan
İklimini çaldılar hayalin boştu GÖNÜL!


Duygum imar eyledi temel atıp köşkünü
Kusurunun suçunun kapatıpta üstünü
Eliyle yıktı tekrar diktirdiği büstünü
Sabrı zebun eyledi! Haddini aştı GÖNÜL!


Sensin büyük mabedim! Yine sen güzergahım!
Sende vücu bulurken kalpte başlayan ahım!
Katranlı gecelerden firar eden sabahım!
Güneşlere gark olup üşüyen kuştu GÖNÜL!


Yokluğun can evini hedef alırken tekrar
Haşlanan kaygıların mabedinde AŞK kükrer
Düşlerin yakasından tutup atarken ikrar
Gıyabında suçlanıp ihbarla pişti GÖNÜL!
Yok yere sanık olup hükümle düştü GÖNÜL!

YASEMEN AKYÜREK
]