Bir bayrak dikildi tepeye
Gururumuz
Var diye.


Kırmızı bir yazma bağlandı omuzlarına
Baban gururlu, anan korkulu
Kardeşlerin ağlamaklı.

Aldın hayır dualarını
Gittin.

Mehmet !
Sen gittiğinde
Annen çok ağladı…



Yıldız gibi kayarken
Mermiler;
Dost bildin seni saklayan dağları.

Gece inerken tepelere
Yüreksizlerin pususuna düştü yolunuz.
Dost dağlar kalleşlik etti.

İki yandan sardılar yolunuzu
Sağından yıldızlar sokuldu yüreğine;
Solundan al kanlar damladı.


Mehmet !

Canın hiç acımadı mı?


Gözyaşlarında boğulurken
Gençliğin;
Bizim canımız çok yandı.



Göğsünde saplı dururken
Namerdin emaneti.
Ağır gelmedi mi sana ölüm ?

Mehmet !

Ruhunu emanet edince

Peygamber ocağına;

Annen çok ağladı.

Kardeşlerine lal dokundu.

Baban hala gururlu ...



Tören yaptılar adına;
Dualarla ağıtlarla yeminlerle ...


Canını alan yıldızlardan
Attılar gökyüzüne;

Aldın mı selamımızı?


Mehmet !

Dağlar utandı kalleşliğinden,

Toprak kurudu kanından,

Gökyüzü sustu.


Peki, Sende razımıydın bizden...