7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
928
Okunma
çırılçıplak gece
içinden neler geçirir
ne fırtınalar saklıdır da ellerinde
düştüğü yerde kalır sesi
boğulurken suskusunda yıldızları...
freni patladı kalemin
gidişinin ardından
tüm renklere boyadım yüreği
ve
ırgatlığını yaptığım bu hayatın
susadıkça çeşmelerinden
sadece yalnızlığımı içebildim...
depremler tohum veriyor beynime
tüm pembeleri dinamitliyorum
dağılıyorum saatlere
kudurma sınırında
mayın döşüyorum döşüme/ölmüyorum...
ne yapsam
unutmuyor küslüğümü eylül rengi saçların
eşi benzeri görülmemiş
bir direniş sergilese de bu militan yüreğim
elimde bir tek
anlıma yediğim o deli kurşun kalıyor / sen...
Cevap Yaz