düşünmediğim bir anım var mı ki seni sorsalar bana
yok derim masum ayakları deil ben seni kendımı bilir öyle severim
kanıt manıt yok gosteremem sen zamana bırak
göreceksın zaten ne kadar ısrarcı oldugumu
onun bunun lafınla bıtıreceksen ılk once kendını bıtırırsın
cunku bana donüsun olamaz artık
sevmenın de adabı var asıksam bile yuzsuz deilim
zamanla sevdıgım senide silerim
senın bana tanımadıgın zamanı ben kendımde degerlendırırım
elımde olmayanı avucumda tutamam
yasaklara el uzatmam dedım ya asksa bıle adabıyla
herkez sever ama herkez nefsıne engel olamaz alacagını alır ve gıder
aklımda olan yuregıme dusmmusse zamanla sen ızın verırsen dılımde senlenır
ama senın ızın vermedıgın yere otmez ceker gıder
yaralı kus da cik cik oter son nefesınde sölemek ıstedıgı ıkı kelımedır aslında
sen ızın vermedıgınde kahrından kayıp gıder ya o mısalı
o anı degerlendırdıgın vakıt yuregımde deger kazanırsın
daha da zorlamam kendımı kendıme bırakırım
düsunurum nerde yanlıs yaptım dıye
acımdan kahrolurum benı kazanacagın vakıt cok gec olmadan ya gel
ya da hıc ümit verme bende yolumda yururum sevgılı
becerebildiğim kadar ...