KOCADINMI GÖNÜL



Ne isteğin kaldı nede bir arzun
Kocadın mı gönül kocadın mı sen
Bağlasam da şarja tutmuyor şarzın
Kocadın mı gönül kocadın mı sen

Bıkmışsın yemeden, içmeden niye
Verseler de gözün görmez hediye
Uzaktan bakarlar kocamış diye
Kocadın mı gönül kocadın mı sen

Sanki ahın gitmiş vahların kalmış
Gönül bahçende ki güllerin solmuş
Hep zıpkın gibiydin sana ne olmuş
Kocadın mı gönül kocadın mı sen

Aşkı bitirmişsin gönül işinde
Koşanlar yok olmuş artık peşinde
Teselli kalmamış hayal, düşünde
Kocadın mı gönül kocadın mı sen

Çocuklara masal olmuş sırdaşın
Kahve köşesin de kalmış yoldaşın
Bilir misin kaça, dayandı yaşın
Kocadın mı gönül kocadın mı sen

Necati’yi kurup, kurup unuttun
Ceylanları görüp, görüp unuttun
Aynı şeyi sorup, sorup unuttun
Kocadın mı gönül kocadın mı sen


Necati KEÇELİ
İZMİR 02.07.2011

Güzel dizeleriyle güzel bir şiir usta kaleminizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

hocam yüreğine sağlık
hayatın özü budizeler çok hoşuma gitti
daim ol