Gittiğinden beridir bu rüzgarın
Eşlik etmek derdi derdime.
Savrulur çölün en ıssız yerinin un ufak çılgınlığı
Yüreğimdeki.
Sensizim, yalnızlığımsızım.

Güllerin rengini anlatırdık gökyüzündeki
Gözlerimizi kapatıp tahminlerimizi…
Takılmış aklın sarıda
Yineledin, ben omzumun senin tenindeki aksiydim.
Yanında yalnızlığımlaydım.

Ateş böceklerine sordum gözlerini
Görmeden parlaklıklarını benzettim
Parlak gözlerine: “Nerde o, ay ışığında bulduğum
Gün batımındaki yetimliğimin,
Nedeni derdini kederini sararmış güllere
Anlatan,rüzgarı bana eş eden? ”

Sapkın gözler etrafımda, hani
Gitmek isteyip de kalmanın üzüntüsüyle
Bitkinliğimin habercisi, üzerime yerleşmiş
Meğer öyle bendemişsin ki gitmediler
Bir türlü üzerimden.

Senli yalnızlığımı hayal etmek
Bir camın ardından görmeye çalışmak olsa da
Kendimi, yenileyeceğim sahibi olduğum,
Çeliklere buladığım, bir tüyün bile cesaretsiz
Çekingen çekildiği,sırlı,sabırlı,sorgulu sevgimi.

Sami Arlan..