Dünya gelip geçicidir, orada en olduğumuza güvenmemeliyiz,
Gün gelir ansızın kendimizi dört kollunun üzerinde bulabiliriz,
O da bir şanstır aslında, sıralı ölümse yaşadığımız ödül sayılır,
Aksi ölümler de vardır ki onları düşünmek bile zulüm sayılır...

Dünyada bunca keder bunca acı nedendir diye sormak lazım,
Sormaktan öte, durup üzerinde sürekli tefekkür etmek alzım,
’Düşünüyorum, o halde varım!’ demiş tarihte bilinçli olan biri,
’Düşünüyorum, o halde vurun!’ diye de cevaplamış başka biri...

Var olsa da vurulsa da düşünme nedeniyle bence şehit sayılır,
Kalbinde iman kırıntıları bulunuyorsa cennet ehli de olabilir,
Her ne olacaksa Yaradan bilir, ondan başkası hikayedir bize,
Her ne yaşayacaksak yakınındayızdır ama yine uzaktır bize...

Ölümlü dünyadır bu, ötesini berisini düşünmekten vazgeçelim,
Dünyaya nasıl gelmişsek yine aynı şekilde gideceğimizi de bilelim,
Beyaz bir zıbının içinde debeleyen bacaklarımız yine uzanacaktır,
Üzerimizdeki yine beyazdır ama onun adı da zıbın olmayacaktır...