saklambaç oynadım çocukluğumla...

ben ebe oldum
o saklandı.
elliye kadar saydım
gözlerimi açtım...

duruyor
tam karşımda.
gözlerini kapatmış.
koskoca dünya’yı gözlerinde saklamış.

sobe diyemedim...



saklambaç oynadım çocukluğumla...

ben ebe oldum
o saklandı
kırka kadar saydım
gözlerimi açtım...

oyunumuzu çoktan unutmuş.
kendine yeni bir oyun bulmuş.
otuzda haftayım
altmışta biter.
yırtılmış yine
beyaz yakalı kara önlüğü.
dudaklarında
muzip bir gülüş
kalbinde
yüz on vuruş.
terler akarken yanaklarından

sobe diyemedim...



saklambaç oynadım çocukluğumla

ben ebe oldum
o saklandı
otuza kadar saydım
gözlerimi açtım...

bir eylül akşamında.
bir elinde
üç numara fırça
diğerinde
kan rengi kırmızı boya.
"kahrolsun cunta" diye yazıyor
o kaçarken
sokağın taş duvarlarında.
kıl payı sobe olmaz iken

sobe diyemedim...



saklambaç oynadım gençliğim ile...

ben ebe oldum
o saklandı
yirmiye kadar saydım
gözlerimi açtım...

bu kez bir sevda’ya saklanmış yüreği.
yine
yüz on çarpıyor.
gece saçlı sevdası’nın gözlerine bakıyor.
hayrat bir çeşmenin
buza kesmiş suyunu
elleriyle taşıyor.
onlar hâlâ
Haypet ’in
dar sokaklarında yaşıyor

sobe diyemedim...



saklambaç oynadım gençliğim ile...

ben ebe oldum
o saklandı
ona kadar saydım
gözlerimi açtım...

Karadeniz’in dimdik yokuşlarında
resmi bir araçtan sol ayağı dışarıya sarkıyor.
elli beş model willys
bu dik yollarda
bir tek arazi de kalkıyor.
çaresizliğine çaresiz
hasta bir nine’nin çaresini
çantasında taşıyor.
yol hem sisti
hem de yokuştu.
zaten bende de
arazi yoktu.

sobe diyemedim...



saklambaç oynadım olgunluğumla...

ben ebe oldum
o saklandı
beşe kadar saydım
gözlerimi açtım...

bir mangal başında rakısını yudumluyor.
biraz kilo mı almış saçları da hafiften ağarmış.
bir türkü mırıldanıyor.
"çift candarma kaymakam konağından geliyor " diyor türküsü
başından sonuna memleket kokuyor.
olgunluğumun kadehinden
bir yudum içiyorum.
ilk kez hesabı ben ödemiyorum .
yakaladım sanmıştım
yanılmıştım.
o
közlerin kızıllığında bildiğim hayallere
ben’se
yakamoza dalmıştım.

sobe diyemedim...



saklambaç oynuyorum kendim ile

ikimiz de ebe olduk
ikimiz de saklandık
hiç sayı da saymadık...

daha aynı sabah duruyor tam karşımda.
silueti aynada gülümsüyor.
ben sağ gözümü kapatıyorum
o sol gözünü.
ben sol gözümü açıyorum
o sağ gözünü.
ben ne yaparsam tam aksini yapıyor
gözlerimin içine bakıyorum...
geldi işte
oyunun bittiği an.
sobe diyeceğim tam,

benden önce...

benden önce...

benden önce,

o beni sobeliyor...






ahad karacan...