Sensizlik yakıyor içimi bir tutam kor misali,

Her anımı seni düşünerek geçiriyorum

Yetiyor mu diyorum ama yetmiyor.

Son bir çırpınış içerisindeyim

Kanadı kırık kuş misali

Uçamıyorum ama en güzel yerlere uçmayı hayal ediyorum

Sevdaya, aşka belki cehennem ateşine

Belki en güzel rüyaya uçmak istiyorum

Ben, kendimi bildim bileli aşkı tatmamıştım

Bıraksaydın ya beni

Ben, benli günlerde mutluydum

Ve inan ki senli günlere hiç ihtiyaç duymuyordum

İlk defa kendimi umudun pençesinde buldum

Seni, seni arıyordum be sevgili, senli günleri arıyordum

Hatırlar mısın bilmem ama bir tarih söylemiştin kulağıma fısıldayarak

Bu tarihi bil, bil de unutma demiştin hani

Ben unutmadım da sen ne de çabuk unutu vermişsin

Bense bunu bile bile hayatın zalimliği altında hâlâ seni anıyorum

Neden biliyor musun sevgili

Sen kalbimi seninle öldürdün katil olsun

Bense benim bedenimi senin acınla öldürerek katil olmak istiyorum

İşte aramızdaki fark bu!

Sen benden, bense kendimden vazgeçtim

Umudun pençesinde senli günlerin içinde, seni anarak ölüyorum...



ZEYNEP BAKİ