Gökhan ...
Daha onyedisinde yeni delikanlı olmuş
Daha yeni bıyığı terlemiş
Gençliğe yeni adım atmış

Gökhan ...
Kimseye bir şey yapmamış
Kimsenin günahını almamış
Kendi halinde efendi bir çocuk

Gökhan..
Yine kaderinin acımasız
Sillesini ansızın yiyen çocuk
Ailesine elemi tattıran talihsiz çocuk

Gökhan...
Seni bir kaza ile bitkisel hayata bağladılar
Üstelik yetmezmiş gibi
Ardında bile bakmadan kaçıp gittiler

Gökhan..
Sana bunu layık gördüler...
Genç yaşında yaşarken öldürdüler...
Dünyadan ilişkini kestiler

Gökhan...
Okul artık senin için yok
Arkadaşların etrafında var ama
Bakacak gözün,duyacak kulağın yok..

Gökhan ..
Hayatı bitkisel olarak yaşıyor.
Dünyada ne olup bittiğini bilmiyor
O zalimi ble tanımadan sessizce yatıyor

Gökhan ..
Kalbin çarpıyor ama
Kim için neye çarpıyordu kalbin
Amaçsız gayesiz bir hayattı bitkisel hayatın

Gökhan’ın katiline:
Ey vijdansız taksi şöförü
Nasıl bırakıp kaçtın
Hiçmi kaçarken utanmadın

Gökhan’ın katiline:
Hiçmi Allah korkusu yok sende
Hangi yüzle dolaşıyorsun
Bu güzel memlekette

Gökhan’ın katiline:
İnsan bir döner bakar
İnsan geçmiş olsun der
En azından özür diler

Gökhan’ın katiline:
Şimdi hangi yüzle dolaşıyorsun
Şimdi hangi çocuğunu seviyorsun
Kendi evladına yapılsa ne dersin?..

Gökhan’ın katiline..
Vijdanınla başbaşa kal birkere
Dön o yoldan gökhanı gör birkere
Belkide bana hak vereceksin iki kere

Gökhan’ın katiline..
Bana yakışmaz beddua etmek
Kimseyi ateşe atmak
Sana yakışırmı tüm taksicilerin adını lekelemek!...
(Seni en güzeli Yüce Allaha havale etmek..)







şiir:mehmet ali ünsal
yorum:funda sağlam