cıktım bu alemi seyran eyledim
gülleri solmuş günler perişan
yıkılmış etrafı burcu hisarı
gurumuş suları göller perişan

Bazen dalıp seyrederim dünyayı
çok dolaşan görü verir konyayı
dünyanın merkezidir diyen hocayı
azabından döner durur haller perişan

Son sözünü ilk başında söylersen
konuşupta yanlız kendin dinlersen
boş konuşup hicbir şeyde vermezsen
koşup durup gittiğin yollar perişan

menzile varmayan sözler hoş gelmez
içi dolu ise alacaklı boş gelmez
meclislerde konuşanlar hic ölmez
sevdasından koşup duran canlar perişan

bak kardeşin sukut ette adam sansınlar
çok biliyor ondan susar alimi ansınlar
bu kafa sendeyken hallerine yansınlar
gidilecek menzile varamayanlar perişan

hiç bilenle bilmeyen bir olurmu aynı
kitap bilmez hic okumaz cahilin kaynı
ekip bicer hasat alır yetmiyor gayrı
tırpanı sallayan ciftler perişan

zafer sen hala orda yanarsın
ağzılaf yapanı adam sanarsın
bu kafa sendeyken cok yanılırsın
sözünü bilipte söyleyenler perişan

Zafer DİNÇ 26.06.2011