Huzurumu bozma..
B’en yalnızlığı severim..
Çok mu basit sandın sen beni..
Tutamazsın ellerimi..
Düşündüğün kadar kolay değil kalbime girmek..
Benim olmak..
Benimle olmak..
Ve rüyalarıma girmek çok zorlar insanı..

Hemen güven aşılarım karşıma..
Ama sevilmesi zor bir insanımdır..
Yanlış yapmam..!
Yanlışıda affetmem..!
Öyle kolay kolay da alamazsın beni hayatına..
Soğuğumdur,
Cehennem sıcaklığında da olsan senide buz keser sözlerim..
Bakarsam erirsin..
Konuşursam lal kesilirsin..
Ben öyle kolay kolay sevemem,
Sevdirmem de kendimi..
Memleketim gibi..
Soğuk ile aynı cümle içinde geçer adım..
Susmayı severim..
Konuşursam kalp kırarım..

Yürek ister beni sevmek.
Ben çok zor bir insanımdır..
Ne sevmesini bilirim ne sevilmesini...
İşim gücüm can yakmaktır..
Zalim ile aynı cümlede geçer adım..
Susmayı severim..
Konuşursam can acıtırım..

Cesaret ister karşımda durupta sevilmek..
Tokat yemiş gibi olursun sevgimden..
Mutlu olmasınıda bilmem mesela..
Acılardır benim yoldaşım...
Susmayı severim..
Konuşursam mutluluğunu alırım..

Emek ister, sabır ister beni sevmek...
Öyle her istediğinide yaptırmam..
Dediğim dediktir mesela..
Kızarsam soğuk olurum,
Ruhsuz olurum...
Ne biçim bir insan ile aynı cümlede sıfatım olur adım..
Susmayı severim..
Konuşursam ayrılırım...

Beni sevmek,
Ben olmak ister aslında..
Ama bir rüya görürsün,
Bir melek gelir dünyana...
Herşey değişir,
Ne sen, sen olursun..
Ne ben, ben...

Beni sevmek..
Yanımda olmayı istemektir..
Sadık olmayı istemektir..
Yalandan uzak olmayı istemektir...
Her daim sevmek, sevilmek istemektir..
Beni sevmek, mutlu olmayı istemektir...


Aşk ile özlem ile aynı cümlede geçer adım..
Susmayı severim..
Konuşursam çocuk olur
Ağlarım...! ! !

’yAsin YeşiLtepe