Kısa cumhuriyetimizin uzun bir darbe tarihi vardır,
Elden gelecek olsa her on yılda bir darbe yapılacaktır,
Darbeleri yedikçe bazen olumsuz yönde etkileniyoruz,
Bazen de dikkat edip kendimizi gözden geçiriyoruz...

Bu korkudan yapılır aslında, kendisi yiyecek zannedilir,
Hezeyanla davranılıp ötekinden önce harekete geçilir,
Her zaman askeriyeden gelmez, vuran sivil de olabilir,
Her zaman fiziki olmaz, psikolojik darbe de indirilebilir...

Diyorum ki darbeciye: Ey korkak! Dön de kendine bak!
Karşındaki iyi niyetli biriyse eğer sanma ki o bir salak,
Bütün darbeler iade edilmeli, vuran kendisi de vurulmalı,
Sessizlikteki haykırışlarıyla kendi kulakları tıkanmalı...

Böylesi insanlar dünyanın güzelliklerini görememekte,
Gözleri var ama onlar için gereken nur ışıyamamakta,
Akıl da var kuşkusuz, beyin girintileri düzleşmiş sanki,
Bu düzlükte ilerlerken fikirler de aynı, düzleşmiş gibi...

Darbeleri sevmem, etkiye tepki özelliği vardır onların,
Tepkiyi severim, gereklidir düzelmesi için darbecilerin,
Bu kurumdan neşet etse de aynıdır fertten de olsa aynı,
Zulüm kurumdan da gelse aynıdır fertten de gelse aynı...

Çocuklar da var, onlar da küsünce artık oynamıyorlar,
Belki de büyüklerinden böyle olması gereğini duyuyorlar,
Mümkündür, onlar ne dese uygulanması gelenektendir,
Bir kulak tıkanacaktır ki ses öte yana gitmeyecektir...