Ey vefasız yar kalbime köz olupda yaktın
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm
Sen hayellerimi çaldın derin izler bıraktın
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Yar bu sevda yüzünden gülmeyi unutum
Bana verdin gülleri yüregimde kurutum
Gözler yaşlı kalsada hep sözümü tutum
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Derdimi dağa taşa aktarsam gelir dile
Bir zalim yüzünden çekerim her gün çile
Gurursuz yaşamam sevdanla ölsem bile
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Bu gönül sevgiden uzakda yaşarmı aç
Kalbini bana aç seni başıma yaptım taç
Derdime derman hiç kimse olamaz ilaç
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Sana ördüm örgüler sandıkda saklı kaldı
Seninle yaşanacak güzel hayellerim vardı
Hasretin kalbimin içinde kor olup dağladı
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Akşam oldu içimi kara hüzün sardı yine
Kötü kader beni muhtaç eyledi tatli diline
Yar seni hep yaşatırım damarımın içinde
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Esen rüzgarla beraber kokunu alırım
Uzaklarda bile yarin hasretini çekerim
Seninle fulsat ermek için dua ederim
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm




Unutulmaz anıların bende hatırası kalır
Türkanı’da kadir mevlam helbet görür
Kalbinde vicdan olan utanmasınıda bilir
Nefesimle nefesini tutacam karagözlüm






19.05.2011.23.40.
(Şiir)

Türkan Yılmaz *