0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1032
Okunma
Bir varmış, bir yokmuş.
Bir katil, bir de firari kalp varmış.
Bu kalp, başka kalbin peşinden koşarmış.
Katil günden güne bu duruma dayanamaz hale gelmiş.
Günlerden birgün silahı göğsüne bastırmış, ve son sözlerini söylemiş.
’’Hiç ben de olmadın, hep başkasındaydın, ’’kendine iyi bak’’ demiş, ve elveda etmiş.
Kazanan kalp, kaybeden katil olmuş.
Böylece bir hikaye daha sona ermiş.
