İster evli,
İster evsiz,
Yani,
Kirada oturun,

Allah vermiş ise,
’Allah vergisi bir yetenek’,
Siz ’eşsiz insan’ olursunuz.


Hayatında hiç evlenmemişlerin,
Belki de gizli emelleri;
’Eşsiz bir insan’ olarak,
Tarihe geçmek olmasın?


Deseniz ki;
Ya kardeşim,
Ben evliyim,
Eşim buna çok bozuluyor;
Bana ’eşsiz insan’ demeyin.

Halkımız,
Eş-meş,
Hiç kimseyi dinlemez, valla!
Size sürekli,
Bir güzel,
’Eşsiz insan’ der.

Her ne kadar,
Evlilik yemininde,
İyi günde,
Kötü günde,
Her zaman,
Ve her yerde,
Her şartta,
Beraber olacak dediyseniz de
Bu konuyu,
Aranızda halledin, der.
Çünkü;
Karı ile koca arasına girilmez!

Bazı liderler,
Tarihe geçer,
’Eşsiz insan’ olarak.
Eşi olsun,
Ya da olmasın.

Hiç kimse,
Aklına getirmez,
Eşi mi varmış?
Kim miş?
Ne eder?
Ne yer?
Ne giyer?
Ne içermiş?
Çünkü O;
Tek başına,
’Eşsiz bir insan’dır.