düşük kemer altında taşıyorum 
bağ bozumu sonrası 
aklımın ucundan geçenleri 


mayası bozuk kelimelerin peşine takılı
ay ışığından yoksun hayaller kuruyorum


imlâ kılavuzu eşliğinde 
yakası devrik cümleler buluyorum 


öfkem yoldaş oluyor sabahın köründe 
gelen geçene çatıp
ana baba adını bahane ediyorum
künyesini  soruyorum
ikâmetgâhı belli adreslerin


ar damarı çatlamış bu dünyada 
arsız  saatlere denk geliyor
hakikate dayalı 
yüzsüz  kaçışlar
 

komutan edasıyla çıkışıyorum
sağa sola durmadan
baş yinede dik kalmış 
hezimete uğramış gururlu savaştan 



yatıştırmak için öfkemi 
boşalan bardakları doldurup
elime kağıdı kalemi tutuşturuyorum
ha bir gayret
satır aralarında soluklanmaya çalışıyorum 


hatırın kalsın diye 
ikramda kusur etmeden
bir acı kahve kıvamında pişiyorum


yine de
dilimde bir şarkı 
"ben nerde hata yaptım "


durulmayı bekleyen mavi sularda 
kalan çocuksu yanımla 
bembeyaz sayfalar üzerinde 
kabardıkça kabarıyor
içim içime sığmadan
köpürdükçe taşıyorum