7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
938
Okunma
Ay gecelerinin egemenliğine girerdi orada
kışkırtılmış söz.
Kasım yağmurları yumuşattıkça asi kalıyordu düşlerimiz.
Yatağını bulan her su damlasıyla ürperen yürek
yabancılaşmıştı yalana. Sevgiyle yıkıyorduk kalemizin
burçlarını. Kol kanat geren zaman sonsuz şimdiler
peşinde olduğumuzu biliyor, göz yumuyordu
aldanışlarımıza.
Vazgeçişlerimizin sınırsızlığıyla şaşkın olanlar
zırhlar edindiler hemen. Önemsedikleri sözcükleri
birer birer yitirdiler.
Çok yakındı bize en uzağımızda olan.
Şerif Erginbay
Cevap Yaz