8
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1692
Okunma
Tutunuyorum hayata düştüğüm yerden
Sonbahar dolanıyor bileklerime
Emeklerken daha içimdeki çocuk
Ben kara kışlara ayaklanıyorum
Yokluğuna ve yalnızlığıma
Giydirdiğim hayatlar
Çalınmış ve yalandı ;
Yani olmadı
Sustum ortasında hayatın utandım ;
Sendin ruhuma biçilen giysi
Sensiz çırılçıplaktım
Tutundum yinede
Hayata düştüğüm yerden
Taşıdım seni ezberimde
Adını kokunu gülüşünü
Hepsini avuçlarımda tuttum
Ellerimi yüzüme kapasam sen
Derin nefes alsam sen
Nereye baksam
Uzaklara Kaçıp gitsem
Kapasam gözlerimi
Uyusam ölsem
Sen olur her yanım
Ve tüm hikayeler baştan yazılır artık
Olmadığımız olamadığımız mutluluklar eklenir
Kim bilir belki yeniden ....
Murat Ballı
5.0
100% (4)