4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
753
Okunma
gözlerim düşmüş yüzümden,
ellerim kabartma yazısında,
bir kundak, yeni doğmuş güneş,
terk edilmiş pencere kenarımda,
ipliğini sökmekte gecenin şafak,
karanlık coşkuyla özgürlüğe koşturmakta...
"bir kadın çaldı kapımı,
avuçlarında beyaz mendil,
mendilin içinde gözlerim"
-artık gidin buradan...
-gözleri mi nereden buldunuz?
-kumsalda, kıyıya vurmuş sanırım, artık gidin bu...
-peki gözlerimin bana ait olduğunu nerden anladınız?
-şey, yani bukadar, bukadar hüzünlü, başka kim, kim?
-ne? ben anlamadım durun bir saniye.
bir sen eksiktin Eylül...
01.eylül.07 selcan adalı
Cevap Yaz