Eylül’de geldi yanı başıma
Ama sen gelmedin
Kaldım bir başıma
Kim bilir neredesin
Neler yapmaktasın kim bilir?
Rabbim’ den başka…
Sığınacak bir limanım yok şimdi
Bu kış sert geçecek
Bir tek bana
Neden diye sorma
Sebebini kendinde ara
Döndür yüzünü aynaya
Bak bakalım kim var karşında
Eski sen kalmış mı sende bir damla
Eylül düştü demiştim ya gözlerine
Bir daha hiç gitmemecesine
Hani o badem gözlerine
Düşmüştü ya Eylül
İstanbul kaldı bana senden hatıra
Sığınmak bir sur dibine
Gömsem seni bir köpek öldürene
Sussam, gece çökse üstüme
Eylül gibi düşse üzerime
Hemde bir daha hiç gitmemecisine
Zor gelir sanma bana ayrılık
Alıştım ben artık
Yıllardır kanayan bir yara sol yanımda
Yaram ne gariptir adını çizmiştir
Belki de sendendir
Eylül bu kadar hainliği
Senden önce çok iyiydim
Sahil kenarında giderdim
Haliç bile senden daha temizdir
Geçmişte Haliçte bir efsanedir
Nede olsa Dünyada
Bir tek bildiğim Altın Boynuz Haliçtir…
Eylül neden düşmüştü gözlerine kim bilir
Herşey yakışırdı sana sevdiğim
Ama bu sana hiç yakışmadı
Gözlerine Eylül düşmüştü ya
Bu sonbahar çok çetindir
Sebebi sendendir
Eylül düştü ya gözlerine
O badem gözlerine
Gerisini ne eylim bu koca şehirde
Sensizliği kimse satsam bu yerde
Kim alır, kaça alır?
Üstüne para versem
Bir köpek öldürüne gömsen seni
Gece çökse üstüme sen gibi
Eylül gitse artık gözlerinden
Sen artık dönsen
Dünyam aydınlansa
Sussam, ağlamasam
Eylül gitse gözlerinden
Ben yine senle uyusam
Bu koca şehir artık aydınlansa
Eylül gitse
Sen gelsen
Herşey senle başlayıp bitse…
Ömrüm kollarında tükense…