Ata diyarıdır, candır canandır
Gönlüme can katar canım Gezlevi
Hasret yakar beni özde nihandır
Ruhumda fink atar canım Gezlevi.

Çocuktum zıyındım senin karında
Çiğdem nevruz derdim şen baharında
Büğetlerde çimdim güneş harında
Yaylaya göç tutar canım Gezlevi.

Bir tüfek patlasa kütük sanırım
Nerde örf âdetim ona yanarım
Yürek pınarıyla soğuk pınarım
Özümde hep akar canım Gezlevi.

Çıkla yünden külot pantol yok olmuş
Asra uymuş yeni moda çok olmuş
İmecesi, yardımcısı hâk olmuş
Ciğeri pek yakar canım Gezlevi.

Hani üç etekli parlak şitari
Mazimiz yok olmuş işin beteri
Kalmamış sılada gülün tüteri
Ruhumu çok sıkar canım Gezlevi.

Bana huzur verir yeşil yaprağı
İnan içimdedir taşı toprağı
Gönlüm yakın eder göze ırağı
Gözlerim hep bakar canım Gezlevi.

Festival sılamın hoş padişahı
Kirazın allanmış güzeller şahı
Her gören söylesin şol maşallahı
Altın kiraz satar canım Gezlevi.

Canımdır özümdür her gün hülyamda
Ruhumdan ayrılmaz iki dünyamda
Adını duydukça aşkar rüyamda
Beni hayal tutar canım Gezlevi.

Korualan derler şimdi adına
Selam olsun yaranına yadına
Doyamadım sıla rahmet tadına
Ecdat sende yatar canım Gezlevi.


H.İbrahim SAKARYA

zıyındım= Kaydım ( Kar ve buz üzerinde kaymak)
Büğet= Derelerin derin olan yerleri, Önüne set yapılarak toplanan su
Çıkla yünden= Safi yünden
şitari= Kadınların üç etek diktikleri eni dar parlak kumaş (alaca)