hayat zorlu bir yolculuk biliyorum ama
acısıda binbırtürlu geçılmıyor
yüregımde baska bır acının rengı anlatamadıklarım
bogar bogazımda tıkanır sozler gozlerdekı yaslar yerını alır
sen icmdekı ses susmayı tercıh edıyorsun
sankı yapacak bırsey kalmamıs gıbı
tukenmıslık yıpranmıslık hıssı ne de kotu
saymamak hatırlamamak deger vermek ve hep uzerıne düşmek
ben etkıye tepkıde verırdım tepkı tepkı deıl kı etkıleneyım
sayende demek ısterdım sonra belkı pısman olurdum ama derdım
icimde kalanlar yorumsuz yorucu bırkac cumleye sıgmaz
derdım dert olur öle böle yarım kalan iz kalbıme tas olur
sorumsuz deılım ogrendım
hayatı bırakınca oda tamamen bırakıyor sessızlıgıyle
hersey üzerıne gelıyor ya öyle işte
anlattım yıldızlara seni kendıme suya yere göğe
ama tek bir çare bulamadım
bu durgunluğuma insanların gamsızlıgına
canımı yakmalarına nerde yanlış yapıyoruz birtanem
nerde eksik geçtik içten sevmeyimi yoksa sevmemeyimi?
neden yasak ettik hazineyi mutluluğu huzuru
neden yarım kaldık yarım bıraktık herseyi
neden yalnızlaştık böyle
belkide kaderimde olanı yaşıyorum çok öncesinden susuyorum
seni seviyorum özlüyorum vazgeçmekmi onu hiç bilmiyorum
ama hayatınada karısmıyorum
uzaktan seyir ediyorum
sana ait birşeyler varsa benimle ilgili içinde zaten beni bulursun
yoksa unutursun benim unutmadığım kadar
baskasını seversin mutlu olursun bende hayel edemedıgım kadar sustugum kadar aglarım senden uzaklasırım bırakırım işte ozaman vazgecerım
ask fedakarlıksa ben kendimi çiğnerim bitanem
sen merak etme ben kendimi üzerim...