çiftci esnaf memur emekli memnunmuş
halk aç dedim,arın teri heba oldu dedik.
meğer yanılmışım.
ülkede her iş düzgünmüş.
insanların ve çocuklarının işi varmış .
ben bir ükalayım ükala zır deli olmalıyım zır deli
bu kadar insan aptal değil ya
her yer satılırken çıkıp çomak soktum kimim ben
işci hak ararken jop yedi ,işciye sahip çıkın dedik.
öğrencinin hakkını yemen dedik.özgür ülke istedik
meydanlarda bağırdım dinleyen yokmuş aptalım
rahatı seçip bende akıllılar gibi olsaydım ya
vatan toprağı peşkeş çekilirken gözde yumsaydım
ağzımı açıp mualifte olmazdım.
bende işim düzgün gitsin diye yalaka olurdum.
ihale peşinde koşardım
önüme gelene yadanlık olurdum
bende sahilde viskimi hiç bişe olmamış gibi içerdim.
kör olsun gözüm ,dilim tutulsun konuşmadan duramadım.
bu sokakta kahvede her hangi bir yerde niçin konuştum?
oysa
sen ben bizler konuşmazsak bir gün konuşacak kimse kalmaz
ben de aç açık sizler gibi idarede ediyorum
kendim içinmi bu kadar konuştum
yaf ben deliyim deli deymezsiniz.
neyim noksandı hamaldan çiftciden memurdan
o sırtında taşıdığı yükten memnunken
bana ne oldu ki
ahmak olmalıyım
irfan KÖKTEN