Ayrılmanın yanık ağır kokusu ile
o balıkçı kahvesinde demli bir çay gibi
seni bekliyorum masamda...
geleceksin biliyorum
akşamdan kalma vahşi gözlerinle
hesap soracaksın...

ben denize yakın sabırsız
sen bir yabancı gibi üç masa uzakta...
mor soru işaretleriyle,
mavi odaların ödenmemiş hesapları
yanık türküler,
sitem şiirlerinle
biraz yaşlanmış, biraz solmuş,
ama
mağrur ve muzaffer,
ben
yorgun bir sokak kedisi gibi
çay bardağında koybolmuş...

bekle
ay doğsun dağların arkasından
silme kızıllığıyla...
karanlığı bekle.
denizin sonsuzluğu,
senin huzursuzluğun,
benim sana susuzluğum,
sorma,
eskittiğimiz mutluluğun hesabı "çetin"
nasıl ödenir bilemem
aydınlıkta ödeyemem...

deniz ışıltısı cam kırıkları gibi boşluğun
boğazımda düğümlenir.
uzun gecelerin kanattığı yokluğun?..

bu defa susacağım
sen,
mağrur ve muktedir
gözlerinde derin dalgalar
tutmasam kendimi
boğulacağım...

yüzümdeki çizgileri sorma, hüzünden
anlama beni istemem
bil ki;
koca sonbahar geçti üzerimden...