2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1238
Okunma
Ne sevgiler yazdı şiirler,
Romanlarda, ne aşklar
Anlatıldı satır satır.
Hiç biri yazamadı,
Bizin ruhumuzdaki
Uzaktan sevdayı.
Sevgiliye ne armağanlar,
Ne kır çiçekleri sunuldu da,
Yaşatılamadı bizdeki sevda.
Sevgi ile bakan gözler,
Kaç akşam serildi, sahile
Ne ayak izleri arandı, sevdanın,
Kumsala dökülen gözyaşlarında,
Bir sevgi yakalanamadı ruhlarda,
Senden bana uzanan ruh gibi.
Gecelere, yürekten benzetildi
Sevda çekilirken, yârin gözlerine
Demetlendi yürekler, elvan güller arasına.
Bir tarafta ak, diğer yanda al gül
Bağlandı, da kalplere
Yaşatılamadı, bizdeki sevda.
Dağ yamaçları, engel olmak istedi,
Dökerken, sevgiye gittiğimiz yollara,
Ucu çengel gül dikenlerini, yürek başı.
Bakışlar, em oldu yürekteki yaralara.
Gene de yaşanmadı, şiirlerde bu sevda .
Saz telleri döküldü, sevda hasretinden
Bülbül, kaç nesil değişti gül başında.
Bilinmez hilaller, yok oldu yar kaşında.
Yürekler yandı, sevda ateşinde
Bilinmez, kaç asır yaşandı, destansı sevdalar.
Ezelden yaşanmadı, bizdeki sevda.
İSMAİL TÜRKMEN