yalnızlık ruhuma işlemiş benim
zaten çoktan beri onunla beraberim
öyleyse şikayet olmamalı yalnızlıktan
çünkü onunla birlikteyim yakından

ömrüm yalnızlık içinde yuvarlanıyor
gözüm uzaklara doğru gidiyor
içimdeki hasret beni sarıyor
yalnızlık ülkesinde bir başınayım

hayat çizgisi değişiyor aniden
gözümü kapatıyorum şimdiye hemen
geçmiş önümde canlanıyor görüyorum
yalnızlıklarla kuşatılmış görünüyorum

içimde bir kıpırtı var nedense
gönlümde yalnızlığın sesi bu ne
zaten ben yalnızlığa alışmamış mıydım
yalnızlıkla kol kola değil miydim

ruhumda bir özlem var biliyorum
amma nasıl bir şey bu bilemiyorum
hayalim beni geçmişin tenhasına sürüklüyor
geçmiş böyle miydi diye merak ediyor

sanki mavi rengine benziyorum
çünkü ben kendimi durgun görüyorum
yalnızlıkla başbaşayım her dem
yoktur başka edecek kerem
RAMAZAN ADAK