Derin ve Tutkulu MAVİ Bir AŞK Bizimkisi


odamın penceresinde ,
ayakta ,gökyüzüne karşı çayımı yudumlarken,
şahrud, fonda “selvi dalı”nı öyle içli seslendiriyor ki…
kopup gidiyorum bu diyârlardan
iklimindeyim…
Sen geziniyorsun ıslanan gözlerimde
Sen orada
ben burada yalnızız

ama değiliz;
ayni gökyüzünü paylaşıyoruz
ayni dolunayda dilekler tutuyoruz ikimiz için
ayrılığın yükünü birlikte çekiyoruz

sen,en mahrem gecenin zulasına saklıyorsun beni
bense, Seni en büyük suskunluğumda…
ey yâr
beni aradığında ,
boyun büküşlerinin uzandığı omzunda olduğumu bil..!

yokluğumuzda,
özlem doğuruyoruz birbirimize
yasağız…
bir çift turnaya benzer o iri gözlerin ey yâr
yasak bana bir tanemin gözleri
gülümsemenin ak yanı sarar şimdi tüller gibi odanı bensiz
yasak bana gül yüzlümün tebessümleri
mülteciyiz…
en derin sevda susuzluğu içinde,
kendi aşkımızda mülteciyiz

şimdi gözlerimde bir Bafra baharı
ıtır ıtır kokusu sevdamızın
ılık yağmur sıcağındaki toprak kokusu gibi sevdamız
buram buram taze baharlar gizliyor sînesinde


adım adım Ağustosa kucak açıyoruz
denizin koynunda bir buhurdan gibi kaynayan yüreklerimizi
belki Ağustos böceklerinin çığlıkları anlatır geceye
ve hüznümüzü,
özlemimizi
hasretimizi aklımızın gözyaşlarında saklamayız artık

eğiyorum başımı geceye
hüzün yerleşiyor usulca yüzüme
sen olmayınca,
göremediğim anlarda şiirlerime ağlıyorum Seni çoğu kez

masal değil…
hayır..hayır masal değil aşkımız
bir rüya asla..!
derin ve tutkulu bir mavi aşk bizimkisi
kader nasıl deli sevdalı olduğumuza şahit…


Süleyman ALTUNBAŞ