Şiirlerle yaşamak. Su içmek gibidir.
O sudan doyasıya kanarak içmek gibi.
En önemlisi yazılana doymak.
Bıkmadan usanmadan.
Doyarak okumak.
Sonuna kadar okumak mıdır?
Yetmez.
Yorum analiz etmekte ister.
Şairin suyundan içtiği gibidir.
Onunla yaşamak.
Yetmez.
Aynı sudan içmek,
Onun gibi yaşamak.
Sonra sanki bir çift göz gibi ona bakmak.
Musalla taşına konunca.
Sen giderken
Arkandan bakıldığı.
Gibi bakmak.
Siz tanıklar
Öldürücü bir el kaldırmanız.
İşte buydu yazan diyebilmeniz.
İşte şairim işte şiirim.
Sonu ve önü yatıyor gördünüz mü?
Gittikten sonra yaşamanız.
Bilinir mi boş ver.
Bir bilen varsa eğer bulur yerini şiir.
Sen mi ben mi neye değer.
Yazan yazmış bir kere.
Ölümüne.
Beraber yaşadığımız niyetine.
Ne ararsın ki oku bak işte.
Hiçbir şey yapamıyor.
Son uykusuna yatmış şair.
Yazdığını oku dinle.
Ona son görevin.
Seni anlattığı için.
Yalnız bırakma birde sen el salla.
O okuduğun şiirin niyetine.
Mehmet Acet
Facebook’ta Balık,rakı,Şiir sevenler grubunda arkadaşlarla bir şiirin yazarı hakkında araştırma yapıp kim yazıyor diye tartışırken isimsiz şairler niyetine ilham geldi yazdım.