Ana koynunda yatan, kar beyaz yavru kuzu,
Nasıl muhtaçsa aynen, öyle duyduğum arzu.
Bahar dilinde sevgi, umut bahşeden mevzu,
Aşk dolu, mef-tun gönlü, tek anlatsın gülüme.



Ömrü zaman sathında, adadım beklemeye,
Günü dünle belerken, mevsimler eklemeye,
Can kuşum son nefeste, yeter ki teklemeye,
Aşk dolu, met-fun gönlü, tek anlatsın gülüme.



Rahmetin yağmurunda, ekin boy verir yaşar,
Vuslat güncesi demler, sabrında şükür taşar,
Harman ser önüne bak, nasıl hasretle koşar,
Aşk dolu, medyun gönlü, tek anlatsın gülüme.



Issız kıyamet kopar, sensin kâlpte velvelem,
Bakışın sanki kurşun, ruhu sarsan zelzelem,
Hem yaşamın özüsün, hem de ulvî meselem,
Aşk dolu, duygun gönlü, tek anlatsın gülüme.




Yönde dert veren zûlmü, her zorluğu silerim,
Ağlarsan ağlarım da, gül ki, ben de gülerim,
Her an her şartta gözüm, mutluluklar dilerim,
Aşk dolu, koygun gönlü, tek anlatsın gülüme.



...


Aşk pişman olmamaktır, bu filmin hikâyesi,
Sözün sevdadan yana, anlam katan gayesi,
Sımsıcak duygu yükü, taşır kâlp sermayesi,
Aşk dolu, zengin gönlü, tek anlatsın gülüme.


.
.
.