6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
882
Okunma
Toz uçmaz
yaprak düşmez
ne yağmur ne kar
ne de rüzgâr eser
silinir belleğimden
bildiğim
bütün nesneler;
bir sen kalırdın
gelir, önümde durur
kainat susar,
sen konuşurdun!
Gözlerindi konuşan
değil m/iki göz ile gönül bir
gönül dilini göz bilir,
her bakışı söz bilir...
Baktıkça gözlerine
indim bahçesine cennetin
sen Havva ben Adem
gözlerin koşa badem
kavurdu beni şehvetin...
Ezeli bir öykü bu
bendim düşen gözlerine
iç içe halkalanan,
battıkça derine
sevdan ile çalkalanan,
tanık yok başka
duy da inanma aşka!
İşte hâlâ sen ve ben
bir çift cennet kuşuyuz,
dalına el
meyvesine dil sürmeden
aynı bahçede komşuyuz...
Şaban AKTAŞ
08.06.2011
(agss)
Cevap Yaz