0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1311
Okunma
sen yokluğun içine düştün
ben yokluğumun
İkiden bir çıktığında biri bulan sendin
oysa ben hep kalansız kalıyordum
.
Belkide baştan belliydi gideceğin
ve ben oyalanıyordum.....
artık Yoksun
yokluğu da öğrettin
sahi ya sen öğretmendin....
genede ben seni sevdim
Sen: bilirsin seni nasıl sevdiğimi
zaten bir sen bilirsin
birde
tunalıda ki muhallebici
ayrılıksa istediğin gene sen büyüksün
git sevgili
zaten
hiç gelmedin ki
avuntuydu
...
ve bende kalan tek şey
kolyen oldu
asılı
boynumda...
22 Aralık 2004 Çarşamba 21:28
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
