Mehmet’im kara yagız delikanlı
gönlümüzün efendi genci
hadi be yegenim
bir gözünü aç
bir nefes al
ben iyiyim de be Mehmet’im...

yoğun bakım odasının
hapishane kapısına benzediğini
nerden bilebilirdim
ne kötü hiç bir şey yapamadan
eli kolu baglı beklemek...

bir haber doktor bey
sadace gülerek vereceğin bir haber
ne kadar mutlu edecek bizi bir bilsen
hastane bahçesi umut otağımız adeta
bekliyoruz bir haftadır...

hadi Mehmet’im
hadi yegenim
hadi aslanım
silkin bir
kalk yatagından
bir gülümsemen bize hayat verecek...

yoğun bakımlarda
ne hayatlar umut bekliyor
günlerce aylarca hastane bahçelerinde
önce allah
sonra doktorlar
ne hayatlar kurtarıyor...

bu çile bitecek Mehmet’im
bu acı son bulacak
üzülme yegenim
yatan degil yeten ölürmüş
dostum ali...

aglamak çözüm değil
biliyorum gücümüz gözyaşımıza
ve kendi suratımıza yetiyor
teyzem kızı
ama gül artık
inşallah Mehmet’imiz
tutundu yaşama...


CEMAL KAYA