0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1047
Okunma
Issız ülkesindeyiz kalbimizin
Sert esen rüzgârların
Sevişen insanların ülkesinde
Yoksullukların unutulduğu
Umutlara bağlanışın ölesiye
Kovuklarda aranışı mutluluğun
Hepsi bu ülkedeydi
Önceleri çok önceleri idi
Nehirler üstündeki evler insanlar
Ve mehtabın bulutlara bel bağlayışı niyeydi?
Tutkuların en içlisi sevgilerin en güzeli
Gizli olmalıydı o evlerde
Güneşler, mehtaplar ve ikimiz
Başka dünya yaratırdık
Başka özlemle dolardı içimiz
Sen, sen çok şeydin
Tatlılığın hasretin acının hep sende oluşuydu
beni yıkan
Kaleler muhafızlar ve bahçesi sarayın
Ne yazık ki tüten ümitlerimizin otağıydı
Sen çok uzaklarda o ülkede misin?
Şövalyeler mi giriyor şimdi odana?
KADİR ACI, KURTALAN, 1972