1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1283
Okunma
Esiri olmuş sanki renkli puslu ekranın
Telleriyle boğulmuş klavyenin kasanın
Farenin kuyruğuna bağlamışlar bir teli
Oynatır sağa sola bir ileri bir geri
Ben dağları görürüm engel deyil ufkuma
Parmağını kapdırmış klavyenin tuşuna
İnsan arardım görmeye bilgisayar insan mı
metrsidir kiminin insana bu reva mı
Altınları coğaltıp dosyalarda saklarsın
Hazinen varmış gibi bir de hava atarsın
Disketden yüreği var internetde atıyor
Benim göysümde kalbin insan diye carpıyor
Yok dostun yok boşuna bu gitdiğin yol deyil
Bak şu insan yüzüne merhabe de bir eğil
Oluşundan bellidir sende ki bilgisayar
Bizde ki sevgi ile her nevi insan sayar
Nazmi BAŞYİĞİT
5.0
100% (1)
Cevap Yaz