Her yazdığım şiirde, kalbimin içi yandı
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım
Şu kalbime bir daha, ümit vermeyeceğim
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım

Özlemler artar oldu, şu tenimde nicedir
Senin hayallerinle avundum, kaç gecedir
Dost diyerek bakışın, kalbime işkencedir
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım

Kaygılara düşerim, içimde sezsiz sessiz
Unutmalıyım derim, kalsamda bir nefessiz
Aşkın acı verirken, ölümden bile sessiz
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım

Her gece rüyalarda, görüp özlemektense
Her güzelim dedikce, içim sızlamaktansa
Yaralı yüregi, bir daha, közlemektense
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım

Aramızdaki dostluk, hiç bozulmasın diye
Ayrılınca gözünden, yaş süzülmesin diye
Taş basarım bağrıma, sen üzülmesin diye
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım

İkimizde, dönmeden, kanadı kırık kuşa
Kara sevda düşmeden, gövdemizdeki başa
Ölüm kapımı çalıp, getirmeden bir tuşa
Bu sana son şiirim, artık yazmayacağım

Necati KEÇELİ
ADANA