Ey selvi boylum üzülme
Hüznün güzergâhında çaresiz büzülüpte üşüme
Sırların hengâmesinde ha ne olursun hicran içinde bugün inleme



Nice gönüller hapiste
İşte umutlar kalbinde sürur içinde filizlenmeyince
Keder sinemin sahifesinde ve hüzün yüreğimde hasretin derdinde



Gölgem korkuluğum oldu
Gece sinemde kimsesiz bir konuk olarak bakındı
Bilmem ki şevk nerelerde hissiyatın salkımı oldu ve halimi unuttu



Nereye yönelsem sancı ar
Ey hamiyet nerdesin hasretin yumağında kim var
Mukadderat mı ruhum hayli bizar, nefesimin kimlere ne zararı var



Ey gönül ha sen ol aldırma
Ruhumda hal fakirliğinin manzaralarını bırakma
Nazarların hakkında yese kapılma ve umudun rahlesinden korkma



Yangın yüreğin hasretidir
Yazmak hal ehlinin edep içinde nefeslenmesidir
Aşk kimin zadesidir, çile neden sinenin derinliğine işlenen nefestir



Yangınım nice nefesin arına
Ha ne olur birazda bulunsa kalbimin toprağında
Ruhumun hilkatinde gizlenen sanatta ve umutlarımın tutamlarında



Ey anne seslenme rüyalarımda
Babam ötelerin sessizliğinde bilemiyorum anla
Evlat olmak, bağrımda sefilliği solumak ve hakkın rızasını unutmak



Adımlarım nereye götürüyor
Sesin uzandığı sezgiyi hakkıyla kimler çözüyor
Her nefes kalbin ikliminden neler söylüyor ruhum ona refakat ediyor



Ne deyim hakkınızı teslim ederim
Seçtiğim kelimeler yüzünden anlaşılmıyor melalim
Şikâyetleri nefeslenirim ve kelimelerin unutulmasından hayâ ederim



Neyleyim ki edebin biçaresiyim
Neden anlaşılamayacağını nasıl fakirliğimle akıl ederim
Muhakkak ki bağışlamanızı dilerim zira halimde demlenenle giderim



İşte efendim nedense böyleyim
Elbette anlaşıldığın kadar değerlisin itiraz etme bilirim
Tutkunu olduğum kelimeleri kime teslim ederim ve sessizliğe veririm



Her ne kadar tuhaflığım varsa da
Lakin yazmak için tefekkür dirliğinde nefeslenmek muratsa
Okuyan, okumayan farkı nefeslerle anlaşılsa da dua umudum yanımda





Mustafa CİLASUN