3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1264
Okunma

Şu ömür çağı’nda, gazeli dökmüş
Bir ağaç misali, sallanıyorum
Feleğin ağında,diz üstü çökmüş
Ellerim semada,yalvarıyorum
Güzellik bağında,nasibi yokmuş
Şu fakir halimle,dileniyorum
Tevazu dağında,sevaplar çokmuş
Alması zor imiş,bilemiyorum
Kavruldum yağında,ateşi okmuş
Bağrıma atıldı,gelemiyorum
Var’ımı yoğumda,kıvırıp bükmüş
Kapıdan kapıya, yollanıyorum
Sevmekmiş aslolan,gerisi yükmüş
Her seven bağırda,bileniyorum
Şiirden şiire ,dilleniyorum
Yinede arsızca söyleniyorum ...
Selim ADIM/İZMİR
5.0
100% (2)