Demde akrep üşüdü suya düştü yelkovan
Sensizliğin ufkunda doğmak bilmiyor güneş
Hicrana âşık sözler şimdi elimde kalan
Bir adın bir hayalin akan nağmelere eş.
Kucağımda sardığım yoksa yine mi hicran?
Zaman geçmek bilmiyor döner mi böyle devran?

Dilimde buz tutuşur alev sarar her yeri
Ahımdan dağlar çöker toz dumana karışır
Dilensem dört bir yandan dönmek mümkün mü geri
Düşlerimde kâbuslar birbiriyle yarışır.
İnan ölüm geliyor bana akşam üzeri
Yaşıyorum sürekli ağustosta zemheri.

Gidip rengini çalmak avare bir yıldızın
Hıçkırığa boğdurmak çağlayan bir dereyi
Ruh üflemek içine yerde yatan cansızın
Sonsuzluğa kapatmak sımsıkı pencereyi
Seni andım aklıma bunlar geldi ansızın
İçimi parçaladı kanattı bak son sızın.

Ayırıp ayrılığı kırlangıç kanadından
Sapsarı dolunayı doldururdum içime
Çiçeklerin başına, taç yapardım adından.
Devrik cümleler döker boş verirdim biçime
Yağmurlar yağdırırdım dilindeki tadından
Söyle vazgeçer miydin bitmeyen inadından?

Hangi dikenli teller durdurmuş ki hayali
Kaybolan adreslerin beni senden ayırsın
Yanıp sönen yıldızdan yudumladım sinyali
İnancım var bilirim şer değilsin hayırsın.
Kanadı kırık kuşun acıtmaz mı bu hali?
İnsafın nerde senin çekilir mi vebali?

Zehirledi yeniden akrebim yelkovanı
Kalemimde kahreden ağır bir küf kokusu
Döküldü rakamlarım göstermiyor zamanı
İşte buydu bilmezsin yüreğimin korkusu.
Ahım dağları aştı dolduruyor ummanı
Yokluğundan kurtulmak bu derdimin dermanı.

Afet İnce Kırat