Çıkıp dağ başına çoştum yara haykırdım
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez
Aşkı tatdınca canımı kollarında bıraktım
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


Aşk odunuyla yanan ciğerlermi dağladım
Bir firkat geldi aklıma oturupda ağladım
Bülbül oldum etrafımda döndüm çağladım
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


Şu bedenim aşktan her daim yetim kaldı
Sen gidince melekler alemi inanki ağladı
Sevdalımın hasreti kalbimin içini dağladı
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


Ah! aramıza girdi yollar aşılmaz dağlar
Gönülde gerçek sevğiyi yaşanlar ağlar
Ayrılık acı çekenler hep kalbini parçalar
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


O,tatlı sözlerinle beni kendine bağladın
Vefasız yar benimle acımadan oynadın
Sen bedenimde gurursuzluğunu sağladın
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


Ben sevdiğimin gözlerine bakarak içerim
Senle ölüme varım desin kalbimi biçerim
Yanımda olsun vallahi candan vazgeçerim
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


Senin hasretin kalbimi derinden dağlar
Türkan içindeki yara gün geçtikce kanar
Irmaklar etrafımda döner sesizce çağlar
Seven kalplerde aşk müdafaa dinlemez


05.18.2011.15.05
(Şiir)

Türkan Yılmaz