“ey istanbul yıllardır tükettin beni
kekik kokulu dağlar uzakta kaldı
genç aldın ihtiyarlattın bu bedeni
yaşadığım genç yıllar uzakta kaldı

arabaya biner uzağa giderdik
oksijeni ciğerlerde hissederdik
bir daha başka yere gidelim derdik
alıp götüren yollar uzakta kaldı

istanbula koşarak geldiğim oldu
ara sıra geçmişte kaldığım oldu
benim de sevdiğim sevildiğim oldu
sıcacık saran kollar uzakta kaldı

memnun değilim kendimden farkındayım
feleğin döndükçe ezen çarkındayım
ben bir cevizim gülhane parkındayım
ağaç burada dallar uzakta kaldı

herkes gibi kendi hızımda aktım ben
suda yansıyan suretime baktım ben
arı kovanına çomak mı soktum ben
arılar geldi ballar uzakta kaldı

ne desem diyeyim geçmişin dengi yok
yeni sesler tınılar var ahengi yok
artık hayatımın o eski rengi yok
sarı mor mavi allar uzakta kaldı…” 28.05.2011
bayram eser