ANILAR

Gözlerimi kapatıp ,uyumak istiyorken
Bir filim gibi gelip, geçmeyiniz anılar
Geleceğe yeniden, umutlar yeşertirken
Umuduma duvarlar, örmeyiniz anılar.

Gözlerimdeki yaşı, kurutmak istiyorken
Bırakıp gidenimi , unutmak istiyorken
Mutlu olup yeniden ,başlamak istiyorken
Beni yeniden başa , döndürmeyin anılar.

Neresindeyim ömrün.geriye ne kalmış ki
Bu dünya yalancıdır, hangi kula kalmış ki
Ateş-i nar olupta, yıllardır hep yanmış ki
Bahar yağmurlarımı , dindirmeyin anılar.

Her şarkıya türküye, gizlice yerleşipte
Ruhumun gizlerinde, dolaşmayın anılar
Vakitsiz hazanları,umutla yeşertipte
Mutlu olmak isterken,izin verin anılar.

Şimal’in çektikleri artık yeter deyipte
Yaşanan çilelere, nokta koyun anılar
Yarınlardan müjdeler, umutlar getiripte
Bana biraz mutluluk, dileyiniz anılar.

Sevgili Şaire, Anılar bizi geçmişe bağlar. Ağacın kökleriyle toprağa bağlanışı gibi.Anılar olmadan olmaz. Ama anılara takılıp kalmak da olmaz. Ağacın dallarının sürmesi lazım... Tomurcuklanıp çiçeklenip, yapraklanıp, meyve vermesi lazım… Düne tekrar dönüp yaşama sansımız yok. Bu anı yaşayabiliriz. Yarına ise bir garantimiz yok. O zaman dünle, dünün anılarıyla bugünü yok etmeye hakkımız var mı ki?
İşte şiirinizde tatlı bir dille bu dersi işlemişsiniz. Ve de çok güzel de etmişsiniz. Kutlarım. Sevgilerimle...