..İstanbul için..

Hak din ile kelepçe, yürekte soylu perçin,
Methü senâ diyerek, Ya Rabbi rızan için,
Muhabbet fitiline, el değdi Akşemseddin,
Aşk gönlüne düşende, yâr’e kul oldu Fatih.
Yâr ömrüne seçende, aşk fethetti kul Fatih.



Emin beldeden çağrı, çağların ötesinden,
Hak yolun şah eseri, sevginin listesinden,
Kaderini dinlerken, fermanın bestesinden,
Aşk nefesi düşende, yâr’e yel oldu Fatih.
Yâr meltemi esende, aşk fethetti yel Fatih.



Seherde öten bülbül, kırda salınan çiçek,
Rengârenk neşesiyle, nazlı nazlı kelebek,
Vahiy muhatabıydı, şükre dil döken petek,
Aşk bağına düşende, yâr’e gül oldu Fatih.
Yâr goncası açanda, aşk fethetti gül Fatih.



Sevda sabrına yara, kabuk tutmaz derisi,
Onca kuyu doldurmuş, gözyaşının debisi,
Umman içre yüzmeye, hazır tufan gemisi,
Aşk katresi düşende, yâr’e sel oldu Fatih.
Yâr çisesi coşanda, aşk fethetti sel Fatih.



Kumandan ve orduyu, öyle övünce nebi,
Yere göğe sığmayan, Nemrud ateşi gibi,
Bizans’ın hülyasıyla, hep süregeldi harbi,
Aşk oduna düşende, yâr’e kül oldu Fatih.
Yâr narına göçende, aşk fethetti kül Fatih.