Hazırdı yok oluşum ,

Hazırdı yok oluşun....

Çantada keklik gibi,

Sıkıştırmıştım kaloriferle duvar arasına.

Biliyordum;

Ya sen, ya da ben gidecektik bu diyardan,

Belki de develeri güdmeden.

Yarım bırakacaktık kısa süren hava_i fişek ihtişamlarını.

Rüzgara yelken açan sevgilerimiz batacaktı bi kaşık suda.

Sen boğazıma dizilecektin; ağızda büyüyen lokma gibi.

Ben mendile silinmiş, kurumuş gözyaşların olacaktım ;

Yok olacaktı(k)m .

Aynı evin ahşap merdiven altında,

Sırt sırta verip,

Çirkinleşen yüzlerimizi gizleyecektik birbirimizden.

Gizlenen gerçekler sobeleyecekti bizi.







Bilir misin.?

Bazen cahil olup bildiğimiz gerçekleri duymak isteriz;

Sevildiğini bilmek sözgelimi;

Yetmez, heybesi delik miğde ağrım ; yetmez,

Kulaklar çınlasın, hissettiğin duygu teyid edilsin istersin;

Doyum noktasına ulaşmanın mutluluğunu ağzında tatmak,

Duygusal bir geviş getirmelere mayışmak,

Kış uykusından uyanan hayvani yanını evcilleştirmek için,

Bildigimiz insan özelliği işte

Herkes aynı

Bi tarafımız gayet sıradan..

Bi tarafımız gizli .

Bi taraf/ız şimdi.




Çocuk oyunu gibi .




Bi kaşık suya bile gerek kalmadı.



/Hazmedemediklerini yutunca çirkinleşiyormuş insan!!/



Niye yazıyorum ki bunları?

İstemdışı ...

Kırık dişime kaçan yemek parçacıklarının çıkması

Farzet ki ....