Sence olur mu..?


içimde var olan sevginle
yağsam üzerine dolu dizgin
essem meltem rüzgarında 
dokunsam uculca teninin 
parmak ucumla her zerresine...

bereketli nisan yağmurları yağsa 
sularım günbegün çoğalsa 
kocaman ırmaklar oluşsa 
bir yakası okyanusun kıyısına aksa
diğeri yeryüzünü kaplasa
kurak iklimlere inat
yeşertsek kainatta her yeri...


toprağına ekili tohum misali
sürgünlerim uzansa ellerine
kuytularını ısıtan güneşin olsam
sesim çağlasa gece gündüz 
avazım çıktığı kadar boşlukta bağırsam
ferdane-i alem
"seni seviyorum" diye...


sen dizlerime uzansan
gözlerimin derinliğinde çığırlar açsan
ben sana deli divane
dönsem sabahlara dek etrafında
tavaf edercesine...


şarkılardan fallar tutsak
arada...sussak hiç konuşmasak
renklerimiz olsa mavinin tonlarında
bazen yükselen boyumuzu aşan dalgalarımız
bazen de mevsimsiz yağan yağmurlarımız
seninle beraber ıslansak...


bize yakışan yıldızları sahiplensek 
uçsuz bucaksız mavi gökyüzünde 
dünde bıraksak yarım kalmışlıkları 
bir bütün olsak yarınlara 
bugünse en sağlam düğümleri atsak
seninle beraber naftalinli duygulara
tabuları yıksak 
şehri baştan sona 
tanksız, silahsız
istila etsek...


gönlümüzde taht kursak
iki kişilik krallığımızda yaşasak  
gözyaşımız akmadan
kimseyi incitip, üzmeden...


ecele baş kaldırsak
yüreğimizin kenarında
mehtap ışıltısı
ve martı seslerinde
ölümsüzlüğe karışsak...


vereceğim son nefese değin
sığındığım huzur dolu 
çalkantısız limanım olsan
içimin derinliklerinde 
hep aynı şekilde dursan...


korkusuzca
vaatlere imza atsak
sen bana ait 
ben zaten seninim diye...


dosta düşmana karşı
cebimizde umutlarımız tükenmese 
birde en fiyakalısından 
ebediyete kadar
sadece benim olsan
ve... seninle birlikte
bu uğraşı kazansak
altına da "ölümsüz"lük adına 
mühürü  bassak...

başın göğe erer mi
ne dersin şimdi..?