Ey Rüstem Emmi! Söyle bize... Biz büyüyünce mi gerçekten dünya değişti, kirlendi; ya da hep böyle miydi de biz mi o çocuk saflığıyla fark edemedik.. Söyle hadi! Yoksa dünya aynı da biz mi değiştik!...

Söyle emmi.. Eskitirken eskildik mi?
Öyle ya çocukken her şey güzel değil midir bizim için küçük üzüntülerimiz ve büyük mutluluklarımız olmaz mı çoğu zaman? Büyüdük... Üzüntülerimiz büyüdü, mutluluklarımız küçüldü. Bozulduk mu farkına bile varmadan..
Bizim düşüncelerimiz, saflığımız kirlendi de suçu dünyaya mı attık..

Söyle söyle Rüstem Emmi.. Biz kirlendikçe, kirli mi gördük dünyayı. Güzel bakan, güzel görür, güzel gören, güzel düşünür denmiş. Biz güzel bakamaz mı olduk? Çirkinlikler mi çoğaldı yoksa.. Çirkinlikleri görürken can çekişir mi oldu geride kalan iyilikler, iyiler...

Hüzün, yüzleşme, sorgulama, hesaplaşmaydı.. Hayatı, hayatın içindekileri, kendini yüreğini...
Güzeldi 'Şiir'.

Saygımla...