16
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
3921
Okunma

bir kadeh körfez çekiyor canım
varıp Ayten’in fildişi sahiline
tiridine değil
cürümüne banarken lokmamızı aşkın
en haram yerine
gözlerimden öpüyor müşfik Venüs
her zifirî gece
göldeki ay üryan tenini
sessizce yunarken
bir katre körfez olsa
lâlımda tadı mayhoş
bir buse gülten
ne kadar ölümcülsün ey düş
nefessiz döşümdeki Ayten
hayasızca soyunurken
haydi Haydar!
itiraf et
ömrün Ayten kadar
geri kalanı yalnızlık.
* (cürüm=crime)
C.Çalık
5.0
100% (16)