Merhametin müşfik, narin elleri,
Herdaim sevilir, hiç usanmadan.
Gönle değdiğinde, kâlbin dilleri,
İnsan aşkla ölür, hiç usanmadan.



Gönle bahşedilen, hislerin öşrü,
Sözün bereketi , yaşamın şükrü,
Ah ! rüya perisi, gecenin mührü,
İnsan aşkla ölür, hiç usanmadan.



Yay kurmuş kaşları, gözleri elâ,
Nakkaş süslemiş ya, işvesi belâ,
Bir buse kondursun, duyulur salâ,
İnsan aşkla ölür, hiç usanmadan.



Gülüşüyle parlar, mercan dişleri,
Gamzesinde sedef, menevişleri,
Bir başka haz verir, naz edişleri,
İnsan aşkla ölür, hiç usanmadan.



Heyecan duyduğun, manâ eseri,
Soluğu kesmeye, sevda hançeri,
Hasrete çırpınan, kalpteyse yeri,
İnsan aşkla ölür, hiç usanmadan.



Yeter ki dert salsın, alım başına,
Yokluğu katmadan, sevgi aşına,
Kara sevda yazsın, yazgı taşına,
İnsan aşkla ölür, hiç usanmadan.


..

Gönülden "teşekkürü" borç bilir, "TEŞEKKÜR" ederim..sevgi-saygıyla..

..